KÖŞE PARÇA

Korkacak bir şey yok! Kimse bölmek istemiyor ülkeyi.Korkmak yersiz zaten. Bundan daha fazla bölünemeyiz.Paramparçayız çoktandır.
Tam aksi yapılmak istenen. Yapmak istediğimiz bunun tam tersi.Birleştirmek, yap-bozun noksanlarını buluşturmak bütün dert.Yap-boza borçluyuz bunu.Köşe parçayı arıyor herkes:
Adalet!
Adalet yoksa bir ülkede; herkes, her şey ölür!
Öldü de zaten...
Özgecan öldü en son.
Her yerde ölüyoruz.Sokakta, inşaatta, yerin altında, üstünde...
Ölüyoruz.
Nefessiz kalmak bu "bıkkınlığın" sebebi.Garip ama tanıdık, yeni ama epeydir alıştığımız bir boğulma hissi.Ne adaletsiz kalmışız! Özlüyoruz adaleti. Keşke özletmese bu kadar. Keşke özletmeseler.
Olmasa hep özler insan adaleti, hep olsa hiç sıkılmaz!
Ne kadar sıkılmışız her şeyin herkesin yanına kar kalmasından.
Ne çok suyun altında kalmışız.
ND ve türevlerine gösterilen haklı tepkiler hep bu sıkılmışlıktan.Bu makul isyan bundan.
Toplumun nabzıdır isyan!
Linç yok!
Bir şeylerin altını çizmekler var. "Durun bakalım siz birazlar!" var. "Biz de varızlar!", "Biz olmadan olmazlar"...
Hatırlatmalar var...Hatırlamalar...
Güzel sıkılmışız ama!"Sıkılmanın güzeli olmaz" deme! Olur!Vazgeçmemişiz yine de! Sıkılırken unutmamışız kendimizi.Sıkılmak unutkanlık yapar çoğu zaman.
Aramıza bir şeyler girmiş sadece. Hepsi bu!Su çoğalsa da, sıvı bir çığ gibi üzerimizi de örtse; suyun üzerine çıkıp çekiyoruz içimize ne varsa hala inatla.İnatçıyız.İnat etmişiz biat etmektense.
İşi kışkırtmak olan, kışkırtmak için maaş alan, profesyonel kışkırtıcılara rağmen yılmamışız.Güzel bu. Bu duygu güzel.Nabzı atan toplum olmak güzel.
Yalnızlık hissi, yalnızlığın kendisinden bile çirkin çünkü.Yalnız değilmişiz.
Canlıymışız.
Kan geldi yüzümüze!