Evdeyim. 1 saat oldu geleli. Üstüm başım leş gibi gaz kokuyor. Başkasının gazı. Islak kıyafetlerim. Islak kıyafetlerden ağırım. Soyunuyorum. Aklım sokakta. Sokaktayım aslında hala. Şu an evde olan herkes gibi. Ambulans sesleri var. Acı sesler. Acının sesleri.
"En azından yollar açıktır bu saatte" diyorum. Her şeyden bir avuntu çekip çıkarmaya çalışıyorum bugünlerde.
Ambulansın içini düşünüyorum. İçindekini daha çok.
"Acaba tanıyor muyum?" diyorum. "Umarım iyidir" diyorum. "Umarım tanımıyorumdur" diyorum bencilce. "Trafik açık en azından" diyorum. "Yetişir belki hastahaneye" diyorum.
Kelimelerimi, maskemi, baretimi, deniz gözlüğümü, arkadaşlarımı, hırsımı, öfkemi çok dikkatli seçiyorum bu günlerde.
Özenliyim. Kontrolümü, şuurumu yokluyorum. Tetikte hepsi. Kaybettiğim anlar oluyor onları. Kaybettiğim anlarda derin nefesler alıyorum. Başka bir şeylere, başka yerlere dalıyorum o nefeslerle.
Sonra tekrar bulup çıkarıyorum kontrolümü, şuurumu.
Okyanusta inci arayanlar gibi. Benim incilerim onlar: Kontrol ve şuur.
Twitter açık önümde. Yazılanları okuyorum. Ben de yazıyorum. Sanki duyuyorum okudukça okuduklarımı.
Twitter açık önümde. Yazılanları okuyorum. Ben de yazıyorum. Sanki duyuyorum okudukça okuduklarımı.
"Yardım edin" diye bağırıyor biri. "Açın " diyor bir başkası, "Kapılarınızı açın!".
Sıkışanlar, kıstırılanlar, plastik mermiler, gazlar, dumanlar...Hepsini duyuyorum. Hepsini kokluyorum.
Gözüm yaşarıyor. Bu sefer gazdan değil ama. Dokunuyor duyduklarım. Çok dokunuyor. Etime değiyor.
Anlamaya çalışmayı çoktan bıraktım. Bitsin istiyorum. Bitsin istemeyi de bırakmak istiyorum artık! Yeter ki bitsin!
03:13
Birilerine sesleniyorum. Biri vali. İstanbul valisi. "İyi ki" diyorum, "iyi ki akraba değiliz. Söyleyemezdim kimseye mesela akraba olduğumuzu" diye sesleniyorum valiye. "Çok utanırdım" diye bitiriyorum.
Cumhurbaşkanına sesleniyorum. Bir şeyler yapsın istiyorum. Uyumasın. Uyansın. Birilerini arasın. Sorsun istiyorum. Bitirsin istiyorum. Bitsin istiyorum. Çokça sitemliyim.
En çok Allaha sesleniyorum. Allah var çünkü, biliyorum.
Olmak zorunda!
Bir şeyler yapsın istiyorum.
Birilerine fısıldasın istiyorum.
Uyarsın istiyorum. Bitirsin istiyorum. Bitsin istiyorum.
"Allah aşkına" diyorum,
"Allah aşkına bitsin!" diyorum.Yalvarıyorum.
Sonra...sonra saat 03:26 oluyor.
Ve hala ambulanslar ağlıyor....
Duyguyu içtenlikle nasıl canlı canlı vermişsin.İnsan gözünün yaşarmasına engel olamıyor.
YanıtlaSilBence de artık bitsin bu kavga ve barışla kardeşlikle anlaşılsın. Nereye kadar sürer bilinmez ama kayıplar da oldu:(
YanıtlaSil