MONA LISA GÜLÜŞÜ

Dadal Günçe . Dadal ne güzel isim ! Dadal Ankara'da yaşayan kuzenim . Büyük benden . bayağı büyük . Kafası çok çalışır. Değişik çalışır kafası. İyi kalpli olduğunu hatırlıyorum nedense. İyi kalp hatırlatır kendini. Evli Dadal. Bir çocuğu var .Bir erkek çocuğu var . Orta ikiye gidiyor . Dadal'ı pek tanımıyorum aslında. Tanımam gerektiği kadar tanımıyorum. Arada Ankara var.
Ne iş yapıyor emin değilim. Şu an farkettim! Ankara'da nerede yaşıyor bilmiyorum . Karum'a yakındır belki . Belki Anıtkabir'i görüyordur . Arjantin caddesine paralel sokaklardan birindedir evi belki de . Sakallıydı bir ara . En son gördüğümde uzundu . Benden mi uzundu acaba sadece ? Futbol seviyor muydu? Karısını , eşini , çocuğunun annesini daha da tanımıyorum . Sokakta görsem tanımam . Çok ayıp.
Dadal'ın babası amcamdı . Ankara'da ,Esenboğa'da , uçak kazasında öldü . ODTÜ 'de öğretim üyesiydi . Sağlam solcuymuş gençliğinde . Birde çok gençti öldüğünde . Gözlüklüydü . Uzundu . Biz Almanya'daydık uçak , pistte ikiye bölündüğünde . Boynu kırılmış amcamın . Acıdı mı acaba ?Acımasın !
Babam çok ağladı . Amcam , en iyi arkadaşıymış . Babalar ağlamazdı hani , amcalar ölmezdi ? Yalanmış !
Ankara'da bambaşka bir öykü var benim için . Çoğunu kaçırdığım bir öykü . Bir yerinden yakalamam lazım , girmem lazım o öyküye . Kahramanlarını öğrenmem lazım . Dadal'la rakı içmem lazım . Eşine çiçek almam lazım , oğluna oyuncak . Kim bilir belki onlar da özlemiştir beni . Sormam lazım !
Siyah - beyaz bir fotoğrafı var amcamın . Yüzünde bir Mona Lisa gülüşü ! Annemin evinde , televizyonun üstünde duruyor . Duvardalar hepsi. Babam , dedem , anneannem hepsi yan yana, bir arada, bir duvarda . Ölenlerin fotoğrafları neden siyah beyaz olur hep?
Amcamın mezarının nerede olduğunu bile bilmiyorum . Eşini, yengemi tanımıyorum tanımam gerektiği kadar. Amcam şairdi . Bir tane şiirini bilmiyorum . Yengemin yazdığı kitaplar var . Bir tanesini bile okumadım . Affederler mi beni ? Dadal'a söyleyeyim de götürsün beni amcama . Sonra da yengeme . Daha çok düşüneyim onları . Daha sık hatırlayayım . Daha derin hissedeyim . Uzaklık nedir ki , soğukluğun yanında ? Bazen bir adım kapatır arayı , bazen dünyayı yakarsın ,ısınamazsın , ısıtamazsın . Öyle bir soğuk olur.
Acele etmem lazım.
Onüç yıl oldu babam en iyi arkadaşına kavuşalı . Onüç yıl önce bu gündü ! On üç yıl önce, bugündü.