ÖLMESEYDİN KEŞKE

Dün gelemedim. Özür dilerim. Yollar kapalıydı dün. Otobüsler, vapurlar, metro...tek yöne çalıştı dün.
Sen o yönde değildin. Kabahat sende.
Metro var artık İstanbul'da. Sen görmedin. Yasaklar var yine İstanbul'da. Sen İyi ki görmedin. Bırakmadılar baba beni dün. Kimseyi bıramadılar. Bırakmadılar geleyim.
Çiçeksiz gelirdim yine. Biliyorsun çiçek sevmiyorum. Ölü çiçek sevmiyorum. Sen de ölmeseydin keşke. Ölmeni sevmiyorum! Ölürken de söyledim sana elini tutarken bir yandan.
Peki...sustum.
Çiçeksiz miçeksiz...ama gelirdim. Bıraksalardı. Bırakmadılar.
Gelemedim.
Olanı biteni anlamamaktan sıkıldım artık. Rahatsız oluyorum anlamadıklarımdan. Sen de olurdun.
Rahatsız olacak kadar anlıyorum en azından.
Sen ölmeseydin, sana sorardım anlamadıklarımı. Soramadım. Öyle yapardım ya hep eskiden. Her şeyi sana sorardım. Hepimiz öyle yapardık. Elif, İdil, Devrim, ben...hepimiz.Sana sorardık.
Hem internet de yoktu o zaman. Sahi, sen internet yokken nasıl bilebiliyordun her şeyi? Cep telefonun yokken, nasıl tam zamanında yetşiyordun her yere?
Senin "hanım" da sana sorardı her şeyi. Ne çok gezdiniz siz de beraber. Dünyayı gezdiniz neredeyse.
O olmadan gezemezdin sen. O da bir tek senle gezerdi. Senden sonra, sensiz bir kere yatmadı yatağınızda mesela. Senden sonrası olmadı onun hiç.
Daha da gezerdiniz siz.Sen ölmeseydin gezerdiniz. Gezemediniz.
Çünkü sen öldün!
Peki..sustum.
Polisi sorardım sana mesela. Biber gazını sorardım. "Neden?" derdim. "Ne yaptık biz onlara?" derdim. Polise de sorardım bunu eğer dinleseydi beni polis. "Engelli engelsiz, yaralı yarasız, suçlu suçsuz herkese niye su sıktılar?" derdim. Su da sadece su değildi baba.
Sadece h2O değildi. Formülüyle oynanmış suyun. Suyu da bozmuşlar. Sadece "tazyikli su " değildi. Hele cumartesi, baba! Cumartesi fenaydı! Cumartesi çok fenaydı baba!
Hastahanelere de sıktılar baba gazı, suyu cumartesi. Otellere. Revirlere. İlaçları, ilaçlarımızı topladılar baba. Evet, iyileşelim istemediler. Doktorları tutukladılar yaka paça. Doktorluk yapıyorlar diye. Doktorluk yaparken onlar. Haklısın; iyileştirmelerini istemediler.
Gaz maskelerini topladılar. İnsanların yüzlerinden topladılar gaz maskelerini.
Sonra da insanları topladılar zaten. Bir yerlere götürdüler topladıklarını. Neresi olduğunu söylemediler. Gaz maskelerini çöpe attılar. Dilek ağacını yaktılar.
Hele cumartesi günü! Cumartesi çok fenaydı baba. Pikniğe sıktılar gazı. Attılar demek daha doğru aslında. Bomba çünkü o."Biber gazı bombası". Bomba sıkılmaz ki! Bomba atılır. Onlar da öyle yaptılar. Çok bomba attılar. Atmasalardı keşke.
Çocuklar vardı. Çocuğa atılmaz ki! Çocuğa bomba atılmaz ki! Onlar öyle yapmadılar. Attılar.
Çocuk da değildi sadece o gün onlar. Torundular! Yaşlılar vardı çünkü o gün, cumartesi, parkta.
Sadece yaşlı da değildi onlar da.
Anneanneler, babaanneler, büyübabalar, dedeler...
Anneler vardı...babalar
Çok can yandı baba cumartesi. Her yaştan can yandı.
Çok ağlandı cumartesi. Feryat figandı cumartesi.
Ondan gelemedim ben baba pazar günü.Babalar günü yanına ondan gelemedim. Bırakmadılar pazar günü...bıraksalardı...
Çiçeksiz miçeksiz...ama gelirdim.